Stworzenie świata – literacka fikcja czy zbawcza interwencja Boga?

1. Stworzenie świata – jest opisem, który rozpoczyna Biblię , przedstawia pochodzenie wszechświata i człowieka od Boga , zależności między Bogiem, człowiekiem i światem , oraz podkreśla doskonałość tego, co stworzone. Interpretacja teologiczna opisów stworzenia jest różna w zależności od wyznania.

2. Prawda o stworzeniu świata przez Boga została zapisana w dwóch pierwszych rozdziałach Księgi Rodzaju, przy czym starszym jest opis drugi (Rdz 2,4b-23)  pochodzący z X wieku przed Chrystusem: młodszym zaś pierwszy (Rdz 1,1-2,4a), pochodzący z VI-V wieku przed Chrystusem.

3. Różnią się one między sobą kolejnością i liczbą dzieł stworzonych – mimo to jednak zostały umieszczone w Biblii obok siebie. Znaczy to więc, że mniej ważną jest  forma przekazu; istotna  jest  natomiast  wyrażana przez oba opisy prawda:  Świat został stworzony przez Boga !!!!!!! 

4. Biblijne 6 dni stwarzania świata nie są sprzeczne ze zdobyczami nauk przyrodniczych. Nie jest to bowiem wierny, naukowy przekaz procesu powstawania świata, ale wyrażona przy użyciu, w formie metaforycznej prawda o charakterze religijnym, moralnym. Nie pretendują one do rangi opisów  naukowych; nie  są  opisem  samego procesu kształtowania się świata. Wyrażają natomiast prawdę o „uruchomieniu” zjawisk z nim związanych przez Boga istniejącego od zawsze i ponad wszystkim.

5. Problem samych 6 dni: autorzy obu opisów posługiwali się terminologią zrozumiałą  dla  czytelników ich czasów.  Słownictwo to zabarwione było elementami  mistycyzmu  (wynikało to w dużej mierze z niskiego poziomu wiedzy o kosmosie). 6 dni to  nie konkretne 144  godziny, ale rozłożony w czasie, konsekwentnie przebiegający proces powstawania wszechświata – którego siłą stwórczą jest sam Bóg.

6. W obu opisach uderza podkreślenie  wybitnej  roli  człowieka – jego funkcji kreatywnej.

7. Przy omawianiu stworzenia świata i  człowieka  warto uświadomić sobie różnicę między dwoma pojęciami: „Stwórca” i „twórca”. Pierwszy stwarza coś z niczego, drugi – przetwarza istniejącą już materię.

Dowody na Boskie pochodzenie wszechświata:

    *  panujący we wszechświecie ład i porządek;

    *  niemożność wytłumaczenia samoczynnego pobudzenia procesów tworzenia czegoś z niczego (kosmos może zmieniać swoje postaci, przeobrażać się – ale nie mógł sam siebie stworzyć z nicości).

Pierwszy opis stworzenia (Księga Rodzaju 1,1-2,4a)

Opowiadanie to nazywane jest Heksaemeronem ^[1] ponieważ według niego Bóg stworzył świat w ciągu sześciu dni, po których odpoczął w dniu siódmym. Jest opisem kosmologicznym i wyraża ówczesną wiarę w konstrukcję wszechświata . Z czternastu^[2], zachowanych kosmologii starożytnych Heksaemeron wyróżnia się zasadniczo od innych wiarą w monoteistyczną naturę Boga ^[3].

Schemat stworzenia

• Dzień pierwszy – Stworzenie światła i oddzielenie go od ciemności.
• Dzień drugi – Stworzenie sklepienia niebieskiego oddzielającego wody górne od dolnych.
• Dzień trzeci – Stworzenie lądu i roślinności.
• Dzień czwarty – Stworzenie Słońca, Księżyca i gwiazd.
• Dzień piąty – Stworzenie zwierząt wodnych i latających.
• Dzień szósty – Stworzenie zwierząt lądowych i człowieka.
• Dzień siódmy – Liczenie tego dnia do aktu stworzenia uzależnione jest od używanych tekstów biblijnych. Tłumaczenia opierające się na Septuagincie (zwłaszcza katolickie) ten dzień traktują wyłącznie jako dzień odpoczynku uznając Dzień szósty jako ostatni. W pozostałych tłumaczeniach opartych na tekstach masoreckich Dzień siódmy jest dniem ukończenia dzieła stworzenia przez Boga^[4].

Drugi opis stworzenia (Księga Rodzaju 2,4b-25)

Opowiadanie to w przeciwieństwie do Heksaemeronu jest dziełem, którego autor posługuje się językiem obrazowym, a nie pojęciowym. Opis ten jest bardziej abstrakcyjny i teologiczne bogatszy.

W drugim opisie kosmologia jest całkowicie pominięta. Wyeksponowana została natomiast natura człowieka , relacja Bóg – człowiek , zależność płci i stosunek człowieka do przyrody .

Opowiadane to przedstawia zasadniczo trzy elementy opisowe:

• Stworzenie świata i człowieka.
• Umieszczenie człowieka w Ogrodzie Eden .
• Stworzenie zwierząt i pierwszej kobiety.