Strony warte obejrzenia:
Wiele informacji na temat etymologii, znaczenia i symboli adwentowych można znaleźć na stronie ministranci.archidiecezja.katowice, W LEGNICKIEJ EDYCJI TYGODNIKA NIEDZIELA, lub W TYM MIEJSCU. SERDECZNIE ZAPRASZAM.
Strony warte obejrzenia:
To, co Katechizm Kościoła Katolickiego mówi o przeżywaniu Adwentu (KKK 524) można znaleźć TUTAJ, zaś tekst Pisma Świętego (Mt 3,1-6) W TYM MIEJSCU. SERDECZNIE ZAPRASZAM.

Adwent (łac. adventus – przyjście, nadejście)

Adwent to początek roku kościelnego; czas pobożnego i radosnego oczekiwania – okres mający podwójny charakter:

• Przygotowania do uroczystości Narodzenia Pańskiego, przez którą wspominamy pierwsze przyjście Syna Bożego do ludzi;
• Kieruje naszą uwagę ku oczekiwaniu Jego powtórnego przyjścia na końcu czasów (powtórna Paruzja)

Jest to okres obejmujący cztery kolejne niedziele przed świętem Narodzenia Pańskiego. Co roku liczba dni adwentu jest inna. Okres ten rozpoczyna się zawsze w niedzielę między 27 listopada a 3 grudnia, natomiast kończy się Wigilią. Obejmuje więc od 22 do 28 dni.

Adwent do połowy V w. nie był znany w Rzymie. Dopiero od VI w. okres 2 tygodni przed Bożym Narodzeniem ustanowiono okresem przygotowawczym. W tym czasie czytano ewangelię o zwiastowaniu NMP i o działalności Jana Chrzciciela. Za czasów papieża Grzegorza Wielkiego czas trwania Adwentu to już 4 niedziele z liturgicznym przygotowaniem wiernych na przyjście Pana.

Współczesny Adwent ma podwójne znaczenie. Ma przygotować wiernych na uroczystości Bożego Narodzenia oraz skłonić ich do refleksji o ponownym przyjściu Syna Bożego na ziemię. Dlatego Adwent nie ma wymiaru pokutnego, ale jest czasem radosnego oczekiwania na rzeczywiste przyjście Chrystusa, które uobecnia się w liturgii. Opuszczając w tym okresie Gloria oczekujemy na nowe zabrzmienie hymnu anielskiego śpiewanego podczas nocy narodzenia Jezusa.

W czasie adwentu odprawiane są msze św. ku czci NMP zwane Roratami (łac. rorate coeli desuper – spuście rosę niebiosa). Roraty zostały wprowadzone najpierw w Poznaniu w XIII w. przez Przemysława Pobożnego, a następnie w Krakowie przez Bolesława Wstydliwego.

Symbole adwentowe:

• świeca z niebieską wstążką zwana Roratką – owa Roratka symbolizuje NMP.
• Wieniec z czterema świecami – każda świeca zapalana jest w jedną niedziele adwentu, można powiedzieć tak „odlicza” się czas pozostały do Bożego Narodzenia. Wieniec – symbol zwycięstwa (wieniec laurowy); świerk („drzewo wiecznie żywe”) – symbol życia, które raz rozpoczęte nigdy się nie kończy.
• Lampion – wydobywające się z niego światło oświeca nam drogę do Betlejem (przypomina także o przyjściu Chrystusa – światłości świata).Adwent jest czasem radosnego oczekiwania na Narodzenie Zbawiciela!!!