Grzech popełniony przez Adama i Ewę – biblijnych pierwszych rodziców.
Mimo braku powtórzenia przechodzi on na każdego człowieka [niezawiniony stan braku łaski uświęcającej, w jakim rodzi się każdy człowiek z powodu nieposłuszeństwa Adama i Ewy].
Jest grzechem dziedziczonym [nie jest więc grzechem w znaczeniu ścisłym. Grzech bowiem zawsze jest wolną i dobrowolną decyzją, jest wyraźnym i wolnym opowiedzeniem się po stronie zła, jest wyborem zła]. „Dlatego grzech pierworodny jest nazywany „grzechem” w sposób analogiczny; jest grzechem „zaciągniętym”, a nie „popełnionym”, jest stanem, a nie aktem.” (KKK 404)
Oprócz Chrystusa i Niepokalanie Poczętej Maryi wszyscy bez wyjątku ludzie, od momentu swojego zaistnienia, zostali dotknięci zmazą grzechu pierworodnego. W duszy Jezusa i Maryi nigdy nie było grzechu pierworodnego. Nie było Im jednak zaoszczędzone inne bolesne następstwo grzechu Adama: cierpienie.
Co do winy i kary gładzi go sakrament Chrztu Świętego – mimo tego pozostaje „skaza” [polegająca na zdolności, a nawet upodobaniu czynienia szeroko pojętego zła].
ISTOTA
Pycha [„Będziecie równi Bogu”] i nieposłuszeństwo [jedyny zakaz w raju – zakaz spożywania owocu z drzewa poznania dobra i zła — Łamiąc ten zakaz, Adam i Ewa pokazali, że chcą wziąć sprawy w swoje ręce i sami ustalać normy dobra i zła. Tym samym odrzucili autorytet moralny Boga.]
SKUTKI
BEZPOŚREDNIE (dla pierwszych rodziców)
Głównym następstwem ich nieposłuszeństwa było zniszczenie swojej świętości i sprawiedliwości pierwotnej, czyli wszystkich darów nadprzyrodzonych i pozaprzyrodzonych, otrzymanych od Boga oraz wygnanie z raju.
Zerwanie przyjaźni ze Stwórcą, oddalenie się od Niego [Pierwsi rodzice zniszczyli w sobie łaskę uświęcającą, czyli życie Boże udzielone przez Stwórcę swoim stworzeniom. To oddaliło ich od Boga. Obrazowo zostało to ukazane w Księdze Rodzaju jako opuszczenie ogrodu-raju, w którym można było żyć w bliskości Boga, gdyż On przechadzał się tam, „w porze kiedy był powiew wiatru” (por. Rdz 3,8)].
Utrata pierwotnej świętości i sprawiedliwości.
Cierpienie, śmierć, konieczność pracy.
Poddanie skutkom grzechu – w tym nienawiści [Kain i Abel].
DALSZE (dla całej ludzkości)
Wszyscy ludzie rodzą się z grzechem pierworodnym i są pozbawieni darów pozaprzyrodzonych, zwanych też pozanaturalnymi, które posiadali pierwsi rodzice.
Stan braku największego nadprzyrodzonego daru, łaski uświęcającej – w jakim bez własnej winy przychodzi na ten świat każdy człowiek – nazywa się dziedziczonym grzechem pierworodnym [Ten brak równoznaczny jest z brakiem jedności z Bogiem i z nieobecnością życia Bożego w duszy człowieka].
Podleganie cierpieniu, śmierci, pożądliwości i różnym formom niewiedzy.
Konieczność pracy.
Ze względu na osłabienie ludzkiej natury i jej skłonność do zła musimy prowadzić ustawiczną walkę duchową