37-lecie kapłaństwa
Autor: admin o wtorek 20. maja 2025
„Przy Was czuję się młodszy…”
Duszniki Zdrój, 19.05.2025 roku
[LINK DO GALERII FOTO – JUBILEUSZ W DUSZNIKACH ]. Tu znajdziecie dużo więcej zdjęć. ZAPRASZAM !!!
37 lat temu, 21 maja 1988 roku, 56-osobowa grupa diakonów Metropolitalnego Wyższego Seminarium Duchownego we Wrocławiu przyjęła z rąk Jego Eminencji Księdza Kardynała Henryka Gulbinowicza święcenia prezbiteratu. Obecnie pracują oni na terenie trzech diecezji: legnickiej, wrocławskiej i świdnickiej. Mimo odległości nadal bardzo ważnymi dla tej grupy są rocznice święceń i związane z nimi spotkania rokowe.
W tym roku 37. rocznicę rozpoczęcia posługi kapłańskiej przeżyliśmy w parafii pw. Św. Apostołów Piotra i Pawła w Dusznikach Zdroju, przyjęci gościnnie przez naszego kolegę kursowego, ks. Zbigniewa Wichrowicza oraz jego Parafian.
Rocznicową Mszę Św. rocznika prezbiterów 1988 poprzedziła adoracja Najświętszego Sakramentu, przeprowadzona przez ks. płk. Zenona Surmę CMF, podczas której podkreślona została wielka waga każdego bezpośredniego spotkania kapłana z Chrystusem.
Centrum obchodów i spotkania stała się oczywiście uroczysta Eucharystia, sprawowana przez Biskupa Seniora diecezji świdnickiej, ks. bp. prof. dr. hab. Ignacego Deca, w asyście 25-osobowej grupy prezbiterów rocznika 1988, pod przewodnictwem ks. prałata Marka Babuśki, seniora roku, ks. prałata Czesława Włodarczyka oraz ks. kan. Czesława Studennego. Stała się ona okazją do wspólnotowego dziękczynienia za 37 lat naszego posługiwania oraz wspomnienia o zmarłych i nieobecnych kolegach z naszego grona.
Homilię wygłosił Ks. Biskup Ignacy Dec, dzieląc ją na 3 części: proweniencja kapłaństwa; seminaryjna droga ku kapłaństwu (1982-1988) oraz analiza liturgii Słowa dnia. W pierwszej części refleksji homileta podkreślił radykalną zmianę obrazu kapłaństwa, które ze składania krwawych ofiar ze zwierząt [Stary Testament] przeszło w składanie ofiary z samego siebie Temu, który jest Dawcą wszelkich łask [„na wzór Chrystusa, który stał się Kapłanem, Żertwą i Ofiarą”].
Druga część homilii stała się dla nas okazją do wspomnienia wydarzeń (stan wojenny, dwie pielgrzymki papieża Jana Pawła II do Polski, przyjęcie święceń kapłańskich w Katedrze Wrocławskiej, Msza Św. prymicyjna w Seminarium oraz na Jasnej Górze) i osób, które towarzyszyły nam podczas „seminaryjnej drogi ku kapłaństwu” (ks. Bp Wincenty Urban, Ks. Bp Józef Pazdur, Ks. Kardynał Henryk Gulbinowicz). Ks. Biskup, będąc wówczas najmłodszym opiekunem w Seminarium, podkreślił wielką rolę tej drogi, będącej czasem „potrójnej formacji”: humanistycznej, ascetycznej i teologicznej, dla podjęcia działań i inicjatyw, których nie brakowało przez 37 lat pełnienia posługi duszpasterskiej.
Odnosząc się do liturgii Słowa dnia, na przykładzie Apostołów Pawła i Barnaby, homileta podkreślił potrzebę świadomości, czyją mocą dzieje się to wszystko, co wpisane jest w kapłańską codzienność oraz opierania jej o postawę miłości wobec Boga i ludzi.
Doniosłość uroczystości podkreśliła wspólnotowość sprawowania liturgii oraz pamięć o Jubilatach ze strony osób świeckich, które – po komunii św. – złożyły wszystkim prezbiterom rocznika najserdeczniejsze życzenia, dodając do nich symboliczne kwiaty. To właśnie wtedy padły słowa umieszczone w tytule: „Cieszę się z tego spotkania – przy Was czuję się młodszy”. Odsłonę liturgiczną zakończyło uroczyste błogosławieństwo i pamiątkowe zdjęcie grupowe.
Nie zabrakło oczywiście czasu na spotkanie nieoficjalne, które odbyło się w Domu Rekolekcyjno-Wypoczynkowym Sióstr Elżbietanek i stało się okazją do wspomnień, ale także poznawania problemów i radości codziennego posługiwania. Towarzyszyła temu spontaniczna i swobodna atmosfera, w której nie brakowało zarówno poważnych rozmów, jak i humoru.
Uczestnicy dziękują gościnnym Gospodarzom i Czcigodnym Siostrom, oczekując na kolejne spotkanie za rok.
Tekst i foto: ks. Janusz Barski