28 rocznica święceń 21.05.2016 roku
Autor: admin o sobota 21. maja 2016
Z przyjemnością informuję, że w Galerii Foto można znaleźć zapis fotograficzny przebiegu naszego spotkania w Jaworze. Aby przekierować się do Galerii Foto, wystarczy wcisnąć TEN NAPIS. Górna ikonka daje możliwość pobrania fotografii, niżej została umieszczona prezentacja. SERDECZNIE ZAPRASZAM.
„NAUCZ MNIE SŁUŻYĆ…
28 lat temu, 21 maja 1988 roku, 56-osobowa grupa diakonów Metropolitalnego Wyższego Seminarium Duchownego we Wrocławiu przyjęła z rąk Jego Eminencji Księdza Kardynała Henryka Gulbinowicza święcenia prezbiteratu. Obecnie pracują oni na terenie trzech diecezji: legnickiej, wrocławskiej i świdnickiej. Mimo odległości nadal bardzo ważnymi dla tej grupy są jubileusze święceń (nawet te nie okrągłe) i związane z tym spotkania rokowe.
W tym roku 28 rocznicę rozpoczęcia posługi kapłańskiej przeżyliśmy w parafii pw. św. Marcina w Jaworze, przyjęci gościnnie przez naszego kolegę kursowego, dziekana dekanatu Jawor, ks. prałata Dominika Drapiewskiego oraz jego gościnnych Parafian.
Centrum obchodów i spotkania stała się oczywiście uroczysta Eucharystia, sprawowana przez 21-osobową grupę prezbiterów rocznika 1988, pod przewodnictwem Gospodarza, w asyście seniora roku, ks. prałata Czesława Włodarczyka i ks. prałata Marka Babuśki. Stała się ona okazją do wspólnotowego dziękczynienia za 28 lat naszego posługiwania oraz wspomnienia posługi pozostałych uczestników liturgii: ks. dziekana-seniora oraz wikariusza parafii, ks. Tomasza Bunikowskiego, który (jak przyznał na wstępie mszy św.) w chwili naszych święceń miał aż… 3 dni od chwili urodzenia. Pamiętaliśmy także o naszych zmarłych kolegach oraz o ks. Czesławie Paruchu, który odszedł w tym tygodniu do wieczności.
Homilię wygłosił dziekan-senior, ks. prałat Jan Sowa. Była to homilia szczególna, ponieważ – oprócz rozważania poświęconego istocie kapłaństwa – stała się także bardzo przejmującym świadectwem głębokiej wiary starszego od nas kapłana. Homileta przypomniał, że sakrament ten zobowiązuje do wykonania dwóch „kroków”: „trzeba najpierw usłyszeć i odpowiedzieć na wezwanie „Pójdź za Mną” – usłyszeliśmy – /…/ a następnie uczyć się dzień po dniu, jak pokazywać i przekazywać Chrystusa tym, którzy stają na drodze naszego powołania”. W rozważaniu nie zabrakło elementów zaskakujących: najpierw wspólnego śpiewu „Plurimos annos”, a następnie odśpiewanego przez księdza seniora „hitu seminaryjnego”, którego ostatnie słowa zostały wybrane na tytuł opisu uroczystości.
Doniosłość uroczystości podkreśliła wspólnotowość sprawowania liturgii oraz pamięć o Jubilatach ze strony osób świeckich, które – po komunii św. – złożyły wszystkim prezbiterom rocznika najserdeczniejsze życzenia, dodając do nich symboliczne kwiaty. Odsłonę liturgiczną zakończyło uroczyste błogosławieństwo i pamiątkowe zdjęcie grupowe.
Nie zabrakło oczywiście czasu na spotkanie nieoficjalne, które stało się okazją do wspomnień, ale także poznawania problemów i radości codziennego posługiwania. Towarzyszyła temu spontaniczna i swobodna atmosfera, w której nie brakowało zarówno poważnych rozmów, jak i humoru.
Uczestnicy dziękują gościnnym Gospodarzom i oczywiście już oczekują na kolejne spotkanie.
iteratu. Obecnie pracują oni na terenie trzech diecezji: legnickiej, wrocławskiej i świdnickiej. Mimo odległości nadal bardzo ważnymi dla tej grupy są jubileusze święceń (nawet te nie okrągłe) i związane z tym spotkania rokowe.
W tym roku 28 rocznicę rozpoczęcia posługi kapłańskiej przeżyliśmy w parafii pw. św. Marcina w Jaworze, przyjęci gościnnie przez naszego kolegę kursowego, dziekana dekanatu Jawor, ks. prałata Dominika Drapiewskiego oraz jego gościnnych Parafian.
Centrum obchodów i spotkania stała się oczywiście uroczysta Eucharystia, sprawowana przez 21-osobową grupę prezbiterów rocznika 1988, pod przewodnictwem Gospodarza, w asyście seniora roku, ks. prałata Czesława Włodarczyka i ks. prałata Marka Babuśki. Stała się ona okazją do wspólnotowego dziękczynienia za 28 lat naszego posługiwania oraz wspomnienia posługi pozostałych uczestników liturgii: ks. dziekana-seniora oraz wikariusza parafii, ks. Tomasza Bunikowskiego, który (jak przyznał na wstępie mszy św.) w chwili naszych święceń miał aż… 3 dni od chwili urodzenia. Pamiętaliśmy także o naszych zmarłych kolegach oraz o ks. Czesławie Paruchu, który odszedł w tym tygodniu do wieczności.
Homilię wygłosił dziekan-senior, ks. prałat Jan Sowa. Była to homilia szczególna, ponieważ – oprócz rozważania poświęconego istocie kapłaństwa – stała się także bardzo przejmującym świadectwem głębokiej wiary starszego od nas kapłana. Homileta przypomniał, że sakrament ten zobowiązuje do wykonania dwóch „kroków”: „trzeba najpierw usłyszeć i odpowiedzieć na wezwanie „Pójdź za Mną” – usłyszeliśmy – /…/ a następnie uczyć się dzień po dniu, jak pokazywać i przekazywać Chrystusa tym, którzy stają na drodze naszego powołania”. W rozważaniu nie zabrakło elementów zaskakujących: najpierw wspólnego śpiewu „Plurimos annos”, a następnie odśpiewanego przez księdza seniora „hitu seminaryjnego”, którego ostatnie słowa zostały wybrane na tytuł opisu uroczystości.
Doniosłość uroczystości podkreśliła wspólnotowość sprawowania liturgii oraz pamięć o Jubilatach ze strony osób świeckich, które – po komunii św. – złożyły wszystkim prezbiterom rocznika najserdeczniejsze życzenia, dodając do nich symboliczne kwiaty. Odsłonę liturgiczną zakończyło uroczyste błogosławieństwo i pamiątkowe zdjęcie grupowe.
Nie zabrakło oczywiście czasu na spotkanie nieoficjalne, które stało się okazją do wspomnień, ale także poznawania problemów i radości codziennego posługiwania. Towarzyszyła temu spontaniczna i swobodna atmosfera, w której nie brakowało zarówno poważnych rozmów, jak i humoru.
Uczestnicy dziękują gościnnym Gospodarzom i oczywiście już oczekują na kolejne spotkanie.